Gebeliğin 9. Ayına Kolay Gelinmiyor (3.Trimester)

Gelmişim hamileliğimin en zevkli kısmına. Tüm hamileliğime baktığım zaman, bu günleri özlemek uzun olmayacak onu farkettim. Savaşın her işten geldiğinde önce göbeğimi öpmesini, gece yatarken Ela’nın tekmelerini okşayarak dua etmesini şimdi bile düşünürken burnum sızlıyor. Bana hayal edebileceğimin ötesinde bir hamilelik geçirtti. Ela da beni uzunluğu 3 mevsim süren misafirliği boyunca hiç üzmedi. En ufak mide bulantısı yaşamadığım gibi, en ufak aşermesini de yaşamadım. Mide yanmasını bile sadece bir kaç saat hissettim. 12 kilo alarak en ideal şekilde tamamladım 40 haftamı, gerim gerim gerilmesine rağmen çatlamadı göbeğim. Kronik kabız olduğum tüm hayatım boyunca sadece hamileliğimde düzenli tuvalete çıktım. Kan değerlerim düşmedi, ekstra vitamin ilacı hiç kullanmama gerek kalmadı, bi kere bile bacağıma kramp girmedi. Kızımın tekmeleri canımı hiç yakmadı, düşük riskim ya da erken doğum riskim olmadı. Ödem bile olmadım. Sadece ayakkabılarımı bağlarken saçma sapan hallere giriyorum 🙂

 Ela bana içimde olduğu sürece çok iyi baktı. Bu kadar ideal geçirilen hamileliği özlemem dersem çarpılırım. Gerçi şimdi düşününce ne kadar sıkıcıymışım lan! Naz yapmaya tek bi sebebim olmamış. Filmlerde gördüğüm, kocayı paldır küldür işten getirtecek “aha doğuruyorum” atraksiyonları bekliyorum ama yok. Kız kaburgama yapıştı inmiyor kanala! En ufak doğum belirtisi göstermiyorum. Artık nasıl dua ettiysem “Kızım oraya güzel tutun nolur” diye, resmen doğası yok.

 Günler birer birer azalırken merak ve heyecan acaip artıyormuş hakkaten. Ama farkettim ki bütün hamileliğim çevredeki bilimum manyak kadının korkutmasıyla geçmiş. Kadının kadına yaptığı bu zulmü başka hiç bi insanoğlu yapmıyordur. Kadının yüklendiği en önemli vasıf annelik. Başardığı en güzel şey ruhu canı olan bir canlıyı dünyaya getirmek. Bu yüzden olsa gerek bütün anneler herşeyin en iyisini bilenler, hepsinin doğumu doğru olandı. Bunu insanlığa aktarma görevi doğumunda vahiy olarak inmiş olmalıydı, bu yüzdendi susmaması belki de 😀
 Üçüncü trimester’da olunca bu vahiyi alan kadınlar “senin doğum şekline” karışacak hakkı kendinde görmeye başlıyorlar. Sana neyin iyi neyin kötü geleceğine çat diye karar verebiliyorlar. Kulaklarını ne kadar kapatabilirsen o kadar huzurlu geçiyor hamilelik. Darısı lohusalığın başına 🙂

 Bir güzel süpriz “Baby Shower”
 Ailem İzmirde, arkadaşlarım kardeşim şehir dışlarında ya da çalışıyor olduklarından kimse gelmez ben uğraştığımla kalırım diye garip bi duygusallığa girdim. Savaş içinde kalmasın yapalım aile arasında olsun nolcak dedi de ay bu göbekle üşendim işte! Sonra bir gün en yakın dostum Bursadan çıktı geldi beni özlediğini söyleyerek. Kocam da çaktırmadan içime fesatlık falan sokmaya başladı “Niye seni özlediği için gelsin iki günlüğüne, kesin İstanbulda bi işi var bahaneyle gelmiş oldu” diyerek. Ben de bi üzüldüm bi buruldum bu duruma, hakkaten beni görmeye gelmedi sanırım düşünceleriyle.
 Ertesi gün o canım arkadaşım “canım sıkıldı alışveriş merkezine gidelim, ama süslenelim şöyle kendimize gelelim” diyerek dolabımı açıp giyeceğim kıyafete karar vermeye başladı. “Napıyon acaba orda, şu halde girebildiğim iki kıyafet var neticede. Çok bi seçenek bekleme” diyerek 123614516354 kez giydiğim tayt kazak kombinini üzerime geçiriverdim. Neymiş bi de üstüne makyaj yapacakmışız. Hadi o da kabul diyerek eyeliner sürdüm kaç aydan sonra. (Kocam göbeğime sürdüğüm kremin bile göbek deliği vasıtasıyla bebek tarafından özütülüp zarar göreceğini düşündüğü için makyajı falan bıraktıydım :D) Sonra makyaj malzemelerini arkadaşıma verdim. “Ben makyaj yapmıcam” dedi. Ulan ben hamile halimle kime süslendim, bu bekar haliyle makyaj yapmaya üşendi diye içimden söylene söylene çıktık evden. Savaş bizi alışveriş merkezine bırakıp annesine geçecekti. “Anneme kahve içmeye uğrayalım şimdi gitmezsek bozulur” diye araya bi de bunu sıkıştırdı mı! Ya zaten gezeceğimiz 2 saat bu nerden çıktı diye bi de iç söylenmelerime canım kocamı da ekledim. Ama dışardan vakur duruşumu da bozmuyorum. Kahve içmeye kayınvalidemin evine bi girdim ki, karşıma bütün iş arkadaşlarım, üniversite arkadaşlarım, aile dostlarımız, kuzenler ailemiz alkışlarla çıkıverdi. Kafamı salona çevirdiğimde her detayı ile harika olan süslemeleri gördüm ve sonra duraksız yarım saat ağladım. Bu adam nasıl düşünebildi bu öküzlükle tüm bunları diye bütün gün hayranlıkla etrafı izledim. Bu kadar insanı nasıl toplayıp bi araya getirebilmişti. Zavallım hayatında ilk kez böyle bi organizasyonla uğraştığı için milleti çağırırken “baby shower partisi var” diyememiş de “iyi ki doğuracaksın” partisi yapıyoruz demiş aahdahsdhsadhas 😀

Hamilelik Fotoğrafları
 Eee 38 hafta oldu madem doğuramıyorum bir de fotoğraf çekimi yapalım dedik, ve fotoğrafçılıkla hobi niyetine uğraşan arkadaşımızı tehditlerle zorla alıkoyaraktan çok sevdiğimiz koç müzesine attık kendimizi. Güzel karelerle güzel anılar biriktirdik yeniden.

Gebeliği bu yazıyla bitirip doğurmaya gidiyorum (:

Bir Cevap Yazın

Navigate
Tasarım : Blogger Tasarım